conoZe.com » bibel » Sagrada Escritura » Biblia » Antiguo Testamento » Pentateuco

Levítico 25

Ordenaciones Complementarias

1Locutusque est Dominus ad Moysen in monte Sinai di cens: 2" Loquere filiis Israel et dices ad eos: Quando ingressi fueritis terram, quam ego dabo vobis, sabbatizet terra sabbatum Domino. 3Sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam colligesque fructus eius; 4septimo autem anno, sabbatum requietionis erit terrae, sabbatum Domino: agrum tuum non seres et vineam tuam non putabis. 5Quae sponte gignit humus, non metes et uvas vineae tuae non putatae non colliges quasi vindemiam; annus enim requietionis erit terrae. 6Et erit sabbatum terrae vobis in cibum: tibi et servo tuo, ancillae et mercennario tuo et advenis, qui peregrinantur apud te, 7iumentis tuis et animalibus, quae in terra tua sunt, omnia, quae nascuntur, praebebunt cibum.

8Numerabis quoque tibi septem hebdomadas annorum, id est septem septies, quae simul faciunt annos quadraginta novem; 9et clanges bucina mense septimo, decima die mensis expiationis die clangetis tuba in universa terra vestra. 10Sanctificabitisque annum quinquagesimum et vocabitis remissionem in terra cunctis habitatoribus eius: ipse est enim iobeleus. Revertemini unusquisque ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam. 11Iobeleus erit vobis quinquagesimus annus. Non seretis neque metetis sponte in agro nascentia neque vineas non putatas vindemiabitis 12ob sanctificationem iobelei; sed de agro statim ablatas comedetis fruges.

13Hoc anno iobelei rediet unusquisque vestrum ad possessionem suam. 14Quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo, ne contristet unusquisque fratrem suum; sed iuxta numerum annorum post iobeleum emes ab eo, 15et iuxta supputationem annorum frugum vendet tibi. 16Quanto plures anni remanserint post iobeleum, tanto crescet et pretium; et quanto minus temporis numeraveris, tanto minoris et emptio constabit: tempus enim frugum vendet tibi. 17Nolite affligere contribules vestros, sed timeas Deum tuum, quia ego Dominus Deus vester.

18Facite praecepta mea et iudicia, custodite et implete ea, ut habitare possitis in terra absque ullo pavore, 19et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, et habitabitis super terram, nullius impetum formidantes.

20Quod si dixeritis: "Quid comedemus anno septimo, si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras?". 21Dabo benedictionem meam vobis anno sexto, et faciet fructus trium annorum, 22seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum; donec nova nascantur, edetis vetera.

23Terra quoque non veniet in perpetuum, quia mea est, et vos advenae et coloni mei estis. 24Unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis condicione a vobis vendetur. 25Si attenuatus frater tuus vendiderit partem possessionis suae, veniet ut redemptor propinquus eius, et redimet, quod ille vendiderat. 26Sin autem non habuerit redemptorem et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire, 27computabuntur fructus ex eo tempore, quo vendidit; et, quod reliquum est, reddet emptori sicque recipiet possessionem suam. 28Quod si non invenerit manus eius, ut reddat pretium, habebit emptor, quod emerat, usque ad annum iobeleum. In ipso enim omnis venditio rediet ad dominum et ad possessorem pristinum.

29Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus. 30Si non redemerit, et anni circulus fuerit evolutus, emptor possidebit eam et posteri eius in perpetuum; et redimi non poterit, etiam in iobeleo. 31Sin autem in villa fuerit domus, quae muros non habet, agrorum iure vendetur: potest redimi et in iobeleo revertetur ad dominum.

32Aedes Levitarum, quae in urbibus possessionis eorum sunt, semper possunt ab eis redimi. 33Si autem quis redemerit a Levitis, domus et urbs in iobeleo revertentur ad dominos; quia domus urbium leviticarum pro possessionibus eorum sunt inter filios Israel. 34Suburbana autem pascua eorum non venient, quia possessio sempiterna est eis.

35Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirma manus eius apud te, suscipies eum quasi advenam et peregrinum, et vivet tecum. 36Ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti: time Deum tuum, ut vivere possit frater tuus apud te. 37Pecuniam tuam non dabis ei ad usuram nec plus aequo exiges pro cibo tuo. 38Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus.

39Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute servorum, 40sed quasi mercennarius et colonus erit tecum. Usque ad annum iobeleum operabitur apud te 41et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad cognationem suam et ad possessionem patrum suorum. 42Mei enim servi sunt, et ego eduxi eos de terra Aegypti: non venient condicione servorum; 43ne affligas eum per po tentiam, sed metuito Deum tuum.

44Servus et ancilla sint tibi de nationibus, quae in circuitu vestro sunt; de illis emetis servum et ancillam. 45De filiis quoque advenarum, qui peregrinantur apud vos, emetis et de cognatione eorum, quae est apud vos et quam genuerint in terra vestra, hos habebitis in possessionem 46et hereditario iure transmittetis ad posteros ac possidebitis in aeternum ut servos; fratres autem vestros filios Israel ne opprimatis cum potentia.

47Si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini, et attenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius, 48post venditionem potest redimi. Unus ex fratribus suis redimet eum 49et patruus et patruelis et consanguineus et affinis. Sin autem et ipse potuerit, redimat se, 50supputatis dumtaxat cum emptore annis a tempore venditionis suae usque ad annum iobeleum, et pecunia, qua venditus fuerat, iuxta annorum numerum et rationem mercennarii supputata. 51Si plures fuerint anni, qui remanent usque ad iobeleum, secundum hos reddet et pretium redemptionis de pecunia emptionis; 52si pauci, ponet rationem cum eo; iuxta annorum numerum reddet emptori, quod reliquum est annorum, 53quibus ante servivit, mercedibus mercennarii imputatis. Non affliget eum violenter in conspectu tuo. 54Quod si per haec redimi non potuerit, anno iobeleo egredietur cum liberis suis: 55mei sunt enim servi filii Israel, quos eduxi de terra Aegypti. Ego Dominus Deus vester ".

1Y habló Señor a Moisés en el monte Sinaí, diciendo: 2«Habla a los hijos de Israel, y les dirás: «Cuando entraréis en la tierra que yo os doy, reposará la tierra sábado al Señor. 3Seis años sembrarás tu campo y seis años podarás tu viña, y recogerás su fruto; 4pero el año, el séptimo, sábado; reposo, habrá para la tierra; sábado al Señor: tu campo no sembrarás y tu viña no podarás; 5y lo que de suyo brotare en tu campo, no segarás y las uvas de tu consagración, no vendimiarás: año de reposo será para la tierra; 6y será el sábado de la tierra alimento para ti, y tu siervo y tu sierva, y tu jornalero y el advenedizo que habitare contigo; 7y para tus bestias y las fieras las de tu tierra será todo su fruto para comida.

8Y te contarás siete sábados de años: siete años siete veces, y te serán siete semanas de años: cuarenta y nueve años. 9Y anunciarás a son de trompeta en el mes, el séptimo, el diez del mes; el día de la expiación anunciaréis en toda vuestra tierra. 10Y santificaréis el año cincuenta, y pregonaréis remisión en la tierra a todos sus habitantes: jubileo él os será; y volverá cada cual a su posesión; y cada cual a su familia volveréis. 11Jubileo éste, el quincuagésimo año, os será: no sembraréis, ni haréis lo que de suyo brotare en ella; y no vendimiaréis la consagración de ella, 12que jubileo es: santo seráos: de los campos comeréis el fruto de ella.

13En el año de este jubileo volveréis cada cual a su posesión. 14Y si hicieres una venta a tu prójimo, y si comprares de mano de tu prójimo, no oprima hombre al prójimo: 15según el número de años, después del jubileo, comprarás de tu prójimo; según el número de años de frutos, se te venderá. 16Según el mayor número de años aumentarás su precio; según el menor número de años, disminuirás su precio; pues el número de los frutos te venderá. 17No oprima hombre al prójimo; y temerás a Señor, tu Dios: yo soy Señor el Dios vuestro.

18Y haréis mis preceptos, y mis juicios guardad; y habitaréis sobre la tierra seguros, 19y dará la tierra sus frutos, y comeréis hasta la hartura; y habitaréis seguros sobre ella.

20Mas si dijereis: «¿Qué comeremos el año, este séptimo, si no sembraremos ni recogiéremos nuestros frutos?» 21y enviaré mi bendición el año el sexto; y hará fruto para tres años. 22Y sembraréis el año el octavo y comeréis del fruto añejo; hasta el año nono, hasta que viniere su fruto, comeréis añejo de añejo.

23Y la tierra no se venderá para siempre; que mía es la tierra; por esto: porque advenedizos y peregrinos vosotros sois delante de mí; 24y en toda tierra de vuestra posesión, rescate otorgaréis a la tierra. 25Y, si empobreciere tu hermano y vendiere de su posesión, y viniere su pariente próximo, rescatará lo vendido por su hermano. 26Y, si no tuviere pariente, y enriqueciere su mano y hallare lo bastante al rescate; 27contará los años de su venta, y pagará lo que faltare al hombre a quien vendió, y volverá a su posesión. 28Pero, si no enriqueciere su mano lo bastante para pagarle, tendrá lo comprado el comprador hasta el año del jubileo: y en el jubileo saldrá, y él volverá a su posesión.

29Pero, si alguno vendiere casa habitable en ciudad murada; rescate habrá de ella hasta que se cumpla un año de días, rescate habrá de ella. 30Y, si no fuere rescatada antes de cumplirse un año entero, pertenecerá la casa la que estuviere en ciudad murada, por siempre al que la hubiere comprado por sus generaciones, y no saldrá en el jubileo. 31Pero, las cosas, las de las aldeas, que no tuvieren muros alrededor, con el campo de la tierra serán contados: rescatables siempre serán, y en el jubileo saldrán.

32Y las ciudades de los levitas, las casas de la posesión de ellos, rescatables siempre serán a los levitas; 33y si no hubieren sido rescatadas de los levitas saldrá la compra de sus casas de la ciudad de su posesión, en el jubileo; porque casas de las ciudades de los levitas, posesión de ellos en medio de los hijos de Israel. 34Y los campos del ejido de las ciudades de ellos no se venderán porque posesión sempiterna esto de ellos es.

35Y, si empobreciere tu hermano y vacilare de manos a par de ti, acógele, advenedizo y peregrino, y vivirá tu hermano contigo. 36No tomarás usura de él, ni aumento y temerás a tu Dios: y vivirá tu hermano contigo. 37Tu dinero no le darás a usura y tu vitualla no a ganancia: 38yo, Señor, el Dios vuestro, que os saqué de tierra de Egipto, para daros la tierra de Canaán, para ser vuestro Dios.

39Si empobreciere tu hermano a par de ti, y se vendiere a ti, no te servirá servicio de esclavo: 40como mercenario o inquilino será para ti; hasta el año del jubileo trabajará cerca de ti; 41y saldrá en el jubileo, y sus hijos con él; y volverá a su familia; a la posesión, la paterna, regresará. 42Por esto: porque siervos míos son estos, que saqué de tierra de Egipto, no serán vendidos en ventas de esclavos. 43No te enseñorearás de él con dureza; y temerás a Señor tu Dios.

44Y siervo y sierva, cuantos tuviereis —de las gentes cuantas en torno de ti hay —de éstas compraréis esclavo y esclava; 45y de los hijos los peregrinos, los que hubiere entre vosotros— de éstos compraréis y de sus parientes, cuantos hubieren nacido en vuestra tierra; os sean en posesión. 46Y los legaréis a vuestros hijos, después de vosotros; y os serán posesión por siempre; más de vuestros hermanos, los hijos de Israel, cada cual a su hermano no señoreará con dureza.

47Y, si hallare la mano del advenedizo o del peregrino a par de ti, y empobrecido tu hermano, se vendiere al advenedizo o al peregrino, a par de ti, o al linaje del advenedizo; 48después de haberse vendido, rescate habrá para él: uno de sus hermanos le rescatará. 49Hermano de su padre o hijo de hermano de su padre le rescatará o de los consanguíneos suyos de su tribu le rescatará; y, si enriquecido de manos, se rescatare a sí mismo, 50y contará con el que le compró, desde el año que se vendió él hasta el año del jubileo; y será el dinero de su venta como el de mercenario: año por año habrá estado con él. 51Si a alguno quedare muchos años, según esto pagará su rescate, del dinero de su venta; 52y, si poco rescatara de los años hasta el año del jubileo, contará con él, según los años de él, y pagará su rescate. 53Como mercenario, año por año, estará con él; no le oprimirás con dureza delante de tus ojos. 54Y, si, de este modo, no se rescatare, saldrá en el año del jubileo, él y sus hijos con él. 55Pues a mí los hijos de Israel siervos son; niños míos son éstos, que saqué de tierra de Egipto.»

Ahora en...

About Us (Quienes somos) | Contacta con nosotros | Site Map | RSS | Buscar | Privacidad | Blogs | Access Keys
última actualización del documento http://www.conoze.com/doc.php?doc=1667 el 2008-01-30 14:33:27