conoZe.com » bibel » Sagrada Escritura » Biblia » Antiguo Testamento » Pentateuco

Génesis 27

Jacob Bendice a Esaú

1Senuit autem Isaac, et caligaverunt oculi eius, et videre non poterat. Vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei: " Fili mi ". Qui respondit: " Adsum ". 2Cui pater: " Vides, inquit, quod senuerim et ignorem diem mortis meae; 3sume arma tua, pharetram et arcum, et egredere in agrum. Cumque venatu aliquid apprehenderis, 4fac mihi inde pulmentum, sicut velle me nosti, et affer, ut comedam; et benedicat tibi anima mea, antequam moriar ".

5Rebecca autem audierat Isaac loquentem cum Esau filio suo. Esau ergo abiit in agrum, ut venationem caperet et offerret eam. 6Rebecca autem dixit filio suo Iacob: " Ecce, audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei: 7"Affer mihi venationem tuam et fac cibos, ut comedam et benedicam tibi coram Domino, antequam moriar". 8Nunc ergo, fili mi, audi vocem meam in eo, quod praecipio tibi. 9Pergens ad gregem affer mihi duos haedos optimos, ut faciam ex eis escas patri tuo, quibus libenter vescitur. 10Quas cum intuleris patri tuo, et comederit, benedicat tibi, priusquam moriatur ".

11Cui ille respondit: " Nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit, et ego lenis. 12Si attrectaverit me pater meus et senserit, timeo, ne putet me sibi voluisse illudere; et inducam super me maledictionem pro benedictione". 13Ad quem mater: " In me sit, ait, ista maledictio, fili mi; tantum audi vocem meam et perge afferque, quae dixi ".

14Abiit et attulit deditque matri. Paravit illa cibos, sicut noverat velle patrem illius. 15Et vestibus Esau valde bonis, quas apud se habebat domi, induit eum 16pelliculasque haedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit; 17dedit pulmentum optimum et panes, quos coxerat, in manus filii sui Iacob.

18Qui ingressus ad patrem suum dixit: " Pater mi ". At ille respondit: " Audio. Quis es tu, fili mi? ". 19Dixitque Iacob ad patrem suum: " Ego sum Esau primogenitus tuus. Feci sicut praecepisti mihi; surge, sede et comede de venatione mea, ut benedicat mihi anima tua ". 20Rursum Isaac ad filium suum: " Quomodo, inquit, tam cito invenire potuisti, fili mi? ". Qui respondit: " Voluntas Domini Dei tui fuit, ut occurreret mihi ". 21Dixitque Isaac ad Iacob: " Accede huc, ut tangam te, fili mi, et probem, utrum tu sis filius meus Esau an non ". 22Accessit ille ad patrem, et, palpato eo, dixit Isaac: " Vox quidem, vox Iacob est, sed manus, manus sunt Esau ". 23Et non cognovit eum, quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant. Benedixit ergo illi. 24Ait: " Tu es filius meus Esau? ". Respondit: " Ego sum ". 25At ille: " Affer, inquit, mihi, et comedam de venatione tua, fili mi, ut benedicat tibi anima mea ". Quos cum oblatos comedisset, obtulit ei etiam vinum. Quo hausto, 26dixit ad eum Isaac pater eius: " Accede ad me et da mihi osculum, fili mi ". 27Accessit et osculatus est eum. Statimque, ut sensit vestimentorum illius fragrantiam, benedicens illi ait:
" Ecce odor filii mei
Sicut odor agri pleni,
cui benedixit Dominus.

28Det tibi Deus de rore caeli
et de pinguedine terrae
et abundantiam frumenti et vini.

29Et serviant tibi populi,
et adorent te nationes;
esto dominus fratrum tuorum,
et incurventur ante te filii matris tuae.
qui maledixerit tibi, sit maledictus;
et, qui benedixerit tibi, sit benedictus! ".

30Vix Isaac benedictionem Iacob finierat, et Iacob egressus erat a patre suo Isaac, venit Esau frater eius 31coctosque de venatione cibos intulit patri dicens: " Surge, pater mi, et comede de venatione filii tui, ut benedicat mihi anima tua ". 32Dixitque illi Isaac pater eius: " Quis enim es tu? ". Qui respondit: " Ego sum filius tuus primogenitus Esau ". 33Expavit Isaac stupore vehementi ultra modum et ait: " Quis igitur ille est, qui dudum captam venationem attulit mihi, et comedi ex omnibus, priusquam tu venires? Benedixique ei, et erit benedictus! ". 34Auditis Esau sermonibus patris, irrugiit clamore magno et amaro ultra modum et ait patri suo: " Benedic etiam mihi, pater mi! ". 35Qui ait: " Venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam ".

36At ille subiunxit: " Iuste vocatum est nomen eius Iacob; supplantavit enim me en altera vice: primogenita mea ante tulit et nunc secundo surripuit benedictionem meam ".
Rursumque ait: " Numquid non reservasti mihi benedictionem? ". 37Respondit Isaac: " Ecce, dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi; frumento et vino stabilivi eum. Et tibi post haec, fili mi, ultra quid faciam? ".

38Dixitque Esau ad patrem suum: " Num unam tantum benedictionem habes, pater mi? Mihi quoque obsecro, ut benedicas! ". Cumque eiulatu magno fleret, 39motus Isaac dixit ad eum:
" Ecce, procul a pinguedine terrae erit habitatio tua
et procul a rore caeli desuper.

40De gladio tuo vives
et fratri tuo servies.
Tempusque veniet, cum excutias
et solvas iugum eius de cervicibus tuis ".

41Oderat ergo Esau Iacob pro benedictione, qua benedixerat ei pater, dixitque in corde suo: " Appropinquabunt dies luctus patris mei, et occidam Iacob fratrem meum ".

42Nuntiata sunt Rebeccae verba Esau filii eius maioris, quae mittens et vocans Iacob filium suum minorem dixit ad eum: " Ecce, Esau frater tuus minatur, ut occidat te. 43Nunc ergo, fili mi, audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Charran; 44habitabisque cum eo dies paucos, donec requiescat furor fratris tui, 45et cesset indignatio eius, obliviscaturque eorum, quae fecisti in eum. Postea mittam et adducam te inde huc. Cur utroque orbabor filio in uno die? ".

46Dixit quoque Rebecca ad Isaac: " Taedet me vitae meae propter filias Heth; si acceperit Iacob uxorem de filiabus Heth sicut istis de filiabus terrae, nolo vivere ".

1Y aconteció, después de envejecer Isaac y desfallecer sus ojos para ver, que llamó a Esaú su hijo mayor y díjole: «¡Hijo mío!»
Y díjole: «Heme aquí». 2Y dijo: «He aquí, he envejecido, y no conozco el día de mi muerte. 3Ahora, pues coge tus armas: la aljaba y el arco; y sal a la llanura y cázame caza; 4y hazme viandas como amo yo, y tráeme para que coma; a fin de que te bendiga mi alma antes de morir».

5Y Rebeca oyó hablar a Isaac con Esaú, su hijo; y Esaú fue a la llanura a cazar caza. 6Y Rebeca dijo a Jacob su hijo menor: «He aquí, he oído a tu padre hablar con Esaú tu hermano, diciendo: 7«Tráeme caza y hazme viandas para que, después de comer, te bendiga a faz de Señor, antes de morir». 8Ahora, pues, hijo, escúchame en lo que te encargo: 9y, yendo a las ovejas tómame de allí dos cabritos tiernos y hermosos, y los haré viandas para tu padre, cual ama; 10y llevarás a tu padre, y comerá, para que te bendiga antes de morir».

11Y dijo Jacob a Rebeca su madre: «He aquí Esaú mi hermano es varón velloso, y yo, lampiño, 12no sea que me atiente mi padre; y seré a faz de él como uno que burla y atraeré sobre mí maldición y no bendición». 13Y díjole su madre: «Sobre mí, tu maldición, hijo; solamente escucha mi voz, y, yendo, tráeme».

14Y fue, y cogió y trajo a su madre. E hizo su madre viandas como amaba su padre. 15Y tomó Rebeca la vestidura de Esaú, su hijo mayor, la hermosa, que estaba cerca de ella en la casa y vistióla a Jacob, su hijo menor; 16y con las pieles de los cabritos cubrió sus manos y lo desnudo de su cuello. 17Y dio las viandas y el pan que había hecho, en mano de Jacob su hijo.

18Y los entró a su padre, y dijo: «¡Padre mío!; y él dijo: «Heme aquí: ¿quién eres tú, hijo mío? 19Y Jacob dijo a su padre: «Yo soy tu primogénito Esaú; he hecho según me hablaste. Levántate, siéntate y come de la caza mía; para que me bendiga tu alma». 20Y dijo Isaac a su hijo: «¿Qué esto tan pronto has hallado, hijo mío?» Y él dijo: «Porque Dios lo trajo a mi encuentro». 21Y dijo Isaac a Jacob: «Acércate a mí, y te atentaré, hijo mío; si tú eres mi hijo Esaú, o no». 22Y acercóse Jacob a Isaac su padre; y atentóle, y dijo: «La voz, voz de Jacob; pero las manos, manos de Esaú». 23Y no le conoció; pues sus manos eran como las manos de Esaú, su hermano, vellosas; y bendíjole. 24Y dijo: «¿Tú eres mi hijo Esaú?» y dijo: «Yo». 25Y dijo: «Tráeme y comeré de tu caza, hijo mío, para que te bendiga mi alma». Y trájolo, y comió; y trájole vino, y bebió. 26Y díjole Isaac su padre: «Llégate a mí y bésame, hijo mío». 27Y llegóse y le besó. Y olió el olor de su vestidura, y bendíjole y dijo:
«He aquí el olor del hijo mío,
Cual olor de campo lleno que bendijo Señor

28Y déte Dios del rocío del cielo,
y, de la grosura de la tierra,
muchedumbre de trigo y de vino;

29Y sírvante las gentes,
y adórente príncipes;
y sé hecho señor de tus hermanos,
y adórente los hijos de tu madre.
Quien te maldijere ¡maldito!
quien te bendijere ¡bendito!»

30Y aconteció, acabando Isaac de bendecir a Jacob, y Jacob, de salir de la faz de Isaac, vino Esaú su hermano de su caza. 31E hizo también él viandas y trajo a su padre; y dijo a su padre: «Levántate, padre mío, y come de la caza de tu hijo, para que me bendiga tu alma». 32Y díjole Isaac su padre: «¿Quién eres tú?» Y dijo él: «Yo soy tu hijo primogénito Esaú». 33Y espantóse Isaac con espanto grande sobremanera y dijo: «¿Quién pues ha sido el que cazó caza y me trajo, y comí de todo antes de entrar tú, y le bendije? Y bendito será» 34Y aconteció, al oír Esaú las palabras de su padre, rugió con voz grande y amarga sobremanera, y dijo: «Bendíceme también a mí, padre mío». 35Y díjole: «Vino tu hermano con engaño, y recibió tu bendición».

36Y dijo: «Justamente es llamado su nombre Jacob; pues me ha suplantado ya ahora segunda vez: la primogenitura mía, se llevó, y ahora se ha llevado mi bendición». Y dijo: «¿No me has reservado bendición?» 37E Isaac respondió y dijo a Esaú: «He aquí por señor te le he constituido y todos sus hermanos constituido siervos suyos; y con trigo y vino afianzándole: ¿y a ti qué haré, hijo mío?»

38Y dijo Esaú a su padre: «¿Acaso una sola bendición tienes, padre mío? Bendíceme también a mí, padre mío». Y Esaú alzó su voz y lloró. 39E Isaac, su padre, respondió y dijo:
«He aquí lejos de la grosura de la tierra será tu vivienda,
y del rocío del cielo desde arriba;

40y sobre tu cuchilla vivirás;
y a tu hermano servirás y será cuando te agitares
¡sacudirás su yugo de tu cuello!»

41Y odiaba Esaú a Jacob por la bendición que le bendijera su padre; y Esaú dijo en su pensamiento: «Aproximaránse los días del luto de mi padre, cuando matare yo a mi hermano Jacob».

42Y anunciáronse a Rebeca las palabras de Esaú, su hijo mayor; y envió y llamó a Jacob su hijo menor, y díjole: «He aquí Esaú tu hermano, amenázate con matarte. 43Ahora, pues, hijo mío, oye mi voz: y, levantándote huye a Labán, mi hermano, a Harán; 44y habitarás con él algunos días, hasta que calmare el furor de tu hermano, 45y su indignación contra ti, y olvidare lo que le has hecho; y, enviando, te retornaré de allá: ¿por qué he de ser despojada de los dos vosotros en día uno?»

46Y dijo Rebeca a Isaac: «Hastiada estoy de mi vida por las hijas de Het. Si tomare Jacob mujer de las hijas de Het; ¿a qué a mí el vivir?»

Ahora en...

About Us (Quienes somos) | Contacta con nosotros | Site Map | RSS | Buscar | Privacidad | Blogs | Access Keys
última actualización del documento http://www.conoze.com/doc.php?doc=1665 el 2008-01-30 14:33:27